Testimonials

"Je wordt hier als student echt gezien."

Na de bachelor Cultureel erfgoed aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten, ben ik in eerste instantie gaan werken als archivaris en collectiebeheerder. Al snel miste ik het menselijk contact dus ik ging op zoek naar een vervolgopleiding waar ik dat kon combineren met mijn liefde voor kunst. Zo ontdekte ik Kunstgeschiedenis: educatie en communicatie aan de Graduate School of Teaching. Een universitaire master die ik binnen twee jaar kon afronden en waar ik met mijn vooropleiding kon instromen. Een toevalstreffer, maar het is een schot in de roos. Ik had niet durven dromen dat het zo goed bij me zou passen.

Inkomen tijdens de premaster
Eerst heb ik een premaster gedaan, waarbij ik vrijstelling kreeg voor een aantal vakken. Daarnaast werkte ik één dag per week als collectiebeheerder en archivaris, en kon ik een beetje sparen. Achteraf gezien vond ik de premaster best pittig, omdat ik er nog echt in moest komen. Extra fijn dus dat ik die - voornamelijk theoretische - basis al had gelegd toen ik aan de master begon.

Begeleiding op maat
Omdat de kunstvakken niet aangeboden worden in de lagere klassen, mocht ik tijdens mijn eerste stage gelijk aan de slag in de bovenbouw. In dat halfjaar heb ik een enorme groeispurt gemaakt. Mijn stagebegeleider heeft daar een grote rol in gespeeld; zij was de perfecte mix tussen gezelligheid en ervaring, en gaf na iedere les opbouwende kritiek en bruikbare tips. Ze signaleerde wat ik nodig had. Het hielp dat ik van tevoren een uitgebreid stageplan had opgesteld. Zo kon ik begeleiding op maat krijgen en alles uit mijn stage halen.

Er heerst een cultuur waarbij we elkaar om tips en advies vragen.

Samen aan het leren
Wat ik heel fijn vind, is dat je hier als student echt wordt gezien. Heb je feedback op de opleiding, dan wordt daar iets mee gedaan. Als ik ergens tegenaan loop, leg ik het voor aan een docent of aan mijn medestudenten. Er heerst heel erg een cultuur waarbij we elkaar om advies en tips vragen. De sfeer is prettig, iedereen is enthousiast over zijn of haar eigen vak en we zijn samen aan het leren. Aan de ene kant is het een kleinschalige opleiding, maar je volgt ook vakken met de andere richtingen van het gammacluster. Dan zit je in een volle collegezaal met stuk voor stuk mondige mensen, heel gezellig.

Dichtbij jezelf blijven
Door te doen, ontwikkel je vrij snel een docentstijl. De kunst is om dichtbij jezelf te blijven. Ik ben van nature vrij open en word niet snel boos. Dat hoeft ook helemaal niet, mijn leerlingen doen vaak wat ik zeg en ik laat niet over me heen lopen. Ik merk dat het lesgeven me steeds makkelijker afgaat. Toch blijf ik me ook ontwikkelen. Iedere klas is anders, ieder jaar is anders. Dat is het leuke van dit vak.

Een gecombineerde baan
Ik ben net begonnen met mijn scriptie waarin ik me richt op Aboriginal kunst en inclusiviteit in het onderwijs en kunsteducatie. Wat ik hierna ga doen, weet ik nog niet. Ik zou graag op de educatieve afdeling van een museum werken, maar vind de afwisseling en de verbintenis met een school ook belangrijk. De ervaring met lesgeven is sowieso waardevol; ook als museumdocent ben je constant aan het differentiëren en bezig met vakdidactiek. Een combinatie lijkt me tof. Ik weet zeker dat ik een leuke baan ga vinden.

Kerstin Wit is alumna Kunstgeschiedenis: educatie en communicatie. Ze schrijft haar afstudeerscriptie over Aboriginal kunst en inclusiviteit in het onderwijs en kunsteducatie.

"Ik leer samen met mijn leerlingen door met ze in gesprek te gaan."

Tijdens mijn bachelor Kunstgeschiedenis merkte ik dat ik blij word van het delen van mijn liefde voor kunst met anderen. Ik verzorgde rondleidingen door musea voor vrienden en familie. Het leek me te gek om mijn enthousiasme over kunst door te geven aan jongeren die nog aan het ontdekken zijn wat ze interessant vinden. Ik wilde niet eerst een master Kunstgeschiedenis afronden en vervolgens nog een docentenopleiding doen. Zo kwam ik bij de opleiding Kunstgeschiedenis: educatie en communicatie. Deze gecombineerde master zorgt ervoor dat ik mijn specialisatie in kunsteducatie bij elk vak kan implementeren. Dit bevalt me heel erg goed.

Uit hetzelfde hout gesneden
Toen ik begon met deze master, startte ik met drie andere studenten. Dat kleinschalige is fijn. Tijdens de algemene werkgroepen zit ik wel samen met studenten van andere richtingen binnen de Graduate School of Teaching. Wat ik zo leuk vind, is dat mijn studiegenoten, net als ik, een passie hebben voor mensen. Bij ieder nieuw vak is de sfeer gelijk goed. We zijn uit hetzelfde hout gesneden.

De theorie achter het lesgeven
Tijdens de master reflecteer ik continu op mijn eigen middelbareschooltijd aan de hand van wat ik leer in de colleges. Het is interessant om nu theorie te krijgen over wat ik zelf heb meegemaakt. Ik ben me veel bewuster van wat mijn docenten deden toen ik puber was en vraag mezelf geregeld af hoe ik iets (anders) zou doen. Vaak loop ik dan een week later al tegen zo’n situatie aan en kan ik dat wat ik heb bedacht, gelijk toepassen. Het is leuk om te zien wat er werkt (en wat niet) om zo steeds beter te worden in het lesgeven.

Bij ieder vak is de sfeer gelijk goed.

Samen leren met scholieren
Het is mijn taak als docent om er iedere keer weer een mooie en inspirerende les van te maken. Een van de dingen waar ik achter kwam tijdens mijn stages, was hoeveel waarde ik hecht aan interactie. Het klaslokaal is voor mij niet een plek waar ik vertel wat er moet gebeuren en de leerlingen hun werk doen. Het is de plek waar ik het liefst continu met leerlingen in gesprek ben. Op die manier leren we samen.

Iets teweegbrengen
Na mijn stages in het onderwijs ging ik direct door naar mijn volgende stageplek; de educatieafdeling van het Centraal Museum in Utrecht. Mijn grootste opdracht was het ontwikkelen van een rondleiding voor middelbare scholieren. Rondleiden is iets heel anders dan lesgeven, omdat je een groep in een uur moet grijpen, iets moet meegeven en weer los moet laten. Toch heb ik enorm veel kunnen gebruiken van wat ik eerder had geleerd. Hoe je omgaat met groepen en hoe je pubers enthousiasmeert bijvoorbeeld. Een bezoek aan een museum is echt iets anders dan in de schoolbanken zitten, dus veel leerlingen vinden dat spannend en interessant. Door samen met ze naar kunst te kijken en er over te praten, wil ik iets teweegbrengen. Zo hoop ik nieuwe generaties iets waardevols mee te geven.

Mikkie Rood is alumna Kunstgeschiedenis: educatie en communicatie.