Zij die kunnen helpen moeten laten zien dat ze om alle burgers van Bosnië en Herzegovina geven

Een kwart eeuw na het einde van de Bosnische Burgeroorlog bevindt Bosnië en Herzegovina zich opnieuw in een hachelijke situatie, en de mensen die er wonen maken zich zorgen. Universitair docent Geschiedenis van de internationale betrekkingen Iva Vukušić legt in The Conversation uit dat wat in het verleden is bereikt, misschien niet genoeg is om te voorkomen dat er in het heden geweld uitbreekt.

Disfunctionele constitutionele opzet

Sinds het einde van de Bosnische Burgeroorlog zit Bosnië en Herzegovina vast in een disfunctionele constitutionele opzet die het land heeft verdeeld. Vukušić: "Het Dayton-akkoord, dat een einde maakte aan de oorlog, stimuleerde politici om het vuur van etnische spanningen aan te wakkeren en maakte het voor hen mogelijk om deel te nemen aan wijdverspreide corruptie zonder hun ambt te verliezen." Intussen heeft de internationale gemeenschap geleidelijk aan geen belangstelling meer voor het financieren van staatsopbouw in de regio. "De afgelopen 15 jaar was er geen visie, geen enthousiasme en weinig hoop op een betere toekomst," zegt Vukušić.

Oproep tot actie

In deze ingewikkelde context dreigen Bosnisch-Servische nationalisten de onafhankelijkheid uit te roepen. De laatste keer dat dit gebeurde ging dit gepaard met bloedvergieten en de wijdverbreide, systematische vervolging van niet-Servische gemeenschappen. "Deze crisis, het hoogtepunt van jaren van verval, is een oproep tot actie om te zorgen voor een degelijke weg vooruit, zonder geweld en met veiligheid en welvaart voor alle burgers van Bosnië en Herzegovina, ongeacht hun achtergrond," stelt Vukušić. "Wat Bosnië en Herzegovina nu nodig heeft is aandacht van politici in het buitenland en het gevoel dat iemand – wie dan ook – die in een positie is om te helpen, om hen geeft."