Waarom vrouwen zich niet aan online schietspellen wagen
Dan Hassler-Forest in de Volkskrant
Het aantal mannen en vrouwen dat games speelt is tegenwoordig vrijwel gelijk. Mediawetenschapper Dan Hassler-Forest helpt journalist Simoon Hermus van de Volkskrant te ontdekken waarom vrouwen schietspellen toch nog vaak links laten liggen.
Nepgamers
"Er bestaat een geweldig boek over dat gevoel: Fake Geek Girls van Suzanne Scott", zegt Hassler-Forest wanneer Hermus toegeeft dat zij zelf vaak bang is om over te komen als een nep-gameliefhebber. "Sciencefiction, stripboeken en games zijn oorspronkelijk het terrein van geeks, jongens die als buitenstaanders zelf een wereld creëerden waarin ze aan de top stonden. Vrouwen hadden in die wereld geen plaats, of alleen als een ondergeschikt seksobject. Dat zie je in de meeste games nu wel veranderen, maar de cultuur is hardnekkig."
Hierdoor vormde zich het beeld dat vrouwen doen alsof ze van games houden, zodat mannen hen aantrekkelijker vinden. Hassler-Forest: "Nu zullen niet veel mensen dat letterlijk denken, maar het leidt er wel toe dat de interesse van vrouwen in games voortdurend in twijfel wordt getrokken. En dus moeten ze met kennis en kunde bewijzen dat ze ‘echte’ gamers zijn."
Gemaakt voor jongens
Het ligt niet zozeer aan de gewelddadige aard van schietspellen dat vrouwen ze niet zo snel spelen. Volgens onderzoeksbureau Quantic Foundry ligt het vooral aan de vormgeving van deze games: geweren en explosieven in een realistische oorlogsetting. Hassler-Forest herkent dit. "De omgeving die gamemakers voor zulke shooters hebben gecreëerd, spreekt primair jongens aan. Daarom is de drempel om zulke games te spelen voor hen ook een stuk lager. En bij jongens wordt een interesse in zulke spellen vaak begrepen of aangemoedigd. Bij meisjes niet. Maar er is geen biologisch verschil tussen jongens en meisjes waardoor jongens beter zouden zijn in shooters."