"Niet alleen de natuur lijdt onder de klimaatcrisis, ook cultureel erfgoed"

Vastgelijmde klimaatactivisten en besmeurde kunstwerken: ze veroorzaken ongemak bij museumbezoekers. De activisten zijn juist van mening dat verontwaardigde kunstliefhebbers hun ogen sluiten voor de vernietiging van de aarde. Hoogleraar Cultureel erfgoed Thijs Weststeijn betoogt in NRC handelsblad dat zowel de activisten als de kunstliefhebbers in hetzelfde schuitje zitten.

Valse tegenstelling 

Volgens Weststeijn gaan de activisten uit van een valse tegenstelling. "Het is immers niet alleen de natuur die te lijden heeft, ook het cultureel erfgoed. Al sinds 2005 spoort VN-werelderfgoedorganisatie Unesco haar leden aan om actie te ondernemen tegen de klimatologische dreiging voor erfgoed en in 2020 kondigde de International Council on Monuments and Sites zelfs de noodsituatie af."

Erfgoed in gevaar 

De gevolgen van klimaatverandering voor erfgoed zijn wereldwijd al overal merkbaar. Weststeijn wijst op de extreme regenval in Pakistan die de ruïnes van Mohenjo Daro beschadigde. De muur van Hadrianus in Engeland bezwijkt door de inklinking van veengrond. En het Louvre in Parijs houdt rekening met overstromingen van de Seine en verplaatste uit voorzorg een deel van de collectie.

Bondgenoten 

Door die bedreigingen zijn kunstliefhebbers en klimaatactivisten bondgenoten, betoogt Weststeijn. "De jongeren die zich willen vastlijmen aan schilderijen zouden juist samen met hun kunstlievende critici én met museumdirecteuren moeten optrekken naar Den Haag om een stop te eisen aan de overheidssubsidie aan de fossiele industrie van 17,5 miljard euro per jaar."

En mensen die zich opwinden over de beschadiging van kunst, moeten zich realiseren dat ze aan dezelfde kant staan als de activisten, concludeert de hoogleraar. Met het oog op de stijging van de zeespiegel zou een schilderij als Het meisje met de parel zomaar in een museum in Duitsland eindigen.