Naema Tahir over 75 jaar Mensenrechten: "De moeder leerde mij een nieuwe taal, die van plichten"
Nu de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM), en vredeshandhaving in bredere zin, 75 jaar bestaan, kijkt Naema Tahir vooruit naar de volgende 75 jaar. Hoe kunnen de UVRM en vredeshandhaving worden versterkt? Hoe kunnen ze effectiever zijn? Ik deel dit verhaal omdat het een diepere betekenis heeft die ik wil verbinden met de UVRM en met vredeshandhaving in het algemeen
, schrijft ze over een ontmoeting die ze had met een moeder in een Nigeriaans vluchtelingenkamp, die haar eraan herinnerde dat veel mensen over de hele wereld denken in termen van plichten, nog eerder dan in termen van rechten. Tahir is docent in de rechten aan het University College Roosevelt (UCR), onderzoeker bij UCERF over het gearrangeerde huwelijk en Fellow van het Studie- en Informatiecentrum Mensenrechten (SIM).
Vredesoperaties zijn wel bekritiseerd als middel om snel Westers liberalisme naar landen te brengen, zonder goed begrip van de lokale gebruiken, tradities en instituties... Er wordt goed nagedacht en onderzoek gedaan om vredesoperaties te verbeteren. Er is sprake van het meer betrekken van lokale gemeenschappen in het proces, er zou meer respect moeten zijn voor lokale tradities, gebruiken en de lokale religie, en in het algemeen meer respect en begrip voor het feit dat verandering tijd kost... Toch is er iets dat ik altijd mis in dit verhaal over verbetering.
Ik geloof echt dat we een verantwoordelijkheid hebben voor de komende 75 jaar, en dat is om een nieuwe taal te leren.
De moeder in het [Nigeriaanse] vluchtelingenkamp Oru heeft me een nieuwe taal geleerd. Een taal waar we allemaal wel van gehoord hebben maar die we op de een of andere manier weigeren echt te leren, en dat is de taal van plichten... Natuurlijk weten we allemaal dat mensenrechten en plichten hand in hand gaan en dat rechten altijd gepaard gaan met verantwoordelijkheden. De UVRM zwijgt hier niet over, want in artikel 29 worden plichten genoemd. Het begrip plichten is ook nooit onbekend in ons handelen. Om maar iets te noemen: de formulering van R2P (Responsibility to Protect) drukt plicht uit. Toch vergeten we maar al te vaak, of weten we gewoon niet, dat veel mensen over de hele wereld denken in termen van plichten. Wat minder erkend wordt, is dat velen geloven in plichten nog vóór rechten.