Deeltijdbanen als oplossing voor het personeelstekort?

Is deeltijdwerk een oplossing voor het huidige tekort aan personeel? Mensen met een parttimebaan zouden bijvoorbeeld meer uren kunnen werken. Onderzoeker en historicus Timon de Groot bespreekt in de Volkskrant de geschiedenis van deeltijdwerk. Ook in de jaren '50 werd het gezien als een oplossing om een tekort aan werknemers op te vangen.

Verplegend personeel 

De Volkskrant stelt de vraag hoe men vroeger omging met personeelstekorten, zoals tijdens de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog. De Groot, die als onderzoeker is verbonden aan het KNAW-project 'Flexibele arbeid in de Nederlandse polder, 1950-2020', legt uit dat er in de jaren '50 veel vraag was naar verplegend personeel. De verpleging werd gezien als een beroep voor vrouwen, maar door het kostwinnaarsideaal bleven zij vaak thuis. Daarom werd er voorzichtig met deeltijdwerk geëxperimenteerd om de arbeidsmarkt voor die groep aantrekkelijker te maken.

Regelgeving 

De eerste werknemers met een parttimebaan werden wel benadeeld. De Groot vertelt: ‘Deeltijdwerk werd gezien als iets voor erbij, niet als een echte baan. Daarom verdienden deeltijdwerkers per uur minder dan mensen met een voltijdbaan en bouwden ze bijvoorbeeld geen pensioen op.’ Vanaf de jaren '70 kregen parttimers dezelfde rechten als hun collega's in voltijddienst. 

Deeltijdwerk als flexibele oplossing? 

In de jaren '80 werd deeltijdwerk juist een instrument om de hoge werkloosheid te bestrijden, aldus De Groot. ‘Banen werden opgesplitst zodat twee mensen het werk konden doen in plaats van één. Er kwam bovendien arbeidstijdverkorting om meer banen te creëren.’ Is deeltijdwerk dan een flexibele oplossing om zowel arbeidstekorten als -overschotten op te lossen? Dat is te optimistisch. De Groot is juist sceptisch over de rol van deeltijdwerk als oplossing voor het huidige personeelstekort. In veel branches, zoals de bouw, is voltijdwerk nog altijd de standaard.