'Talenkaart van Ned. Oost-Indië, met de taalgebieden der uitgaven van het Nederlandsch Bijbelgenootschap', 1936
Deze kaart uit 1936 toont het gebied van Nederlands Oost-Indië, op gelijke schaal en overlappend op een kaart van Europa. Het doel van deze afbeelding is om de lezer bewust te maken van de grootte van dit ver weg gelegen koloniale gebied en het symboliseert de omvang van de evangelische taak die nog te wachten staat.
De inzet van Nederland linksboven helpt de geografie van het Nederlandse overzeese gebied in perspectief te brengen. Dit perspectief wordt vergroot door de inzet van het tekstkader dat de 6 miljoen inwoners van Nederland vergelijkt met de ‘circa 60 miljoen’ van Nederlands Oost-Indië. Het afbeelden van de grootte van Indonesië ten opzichte van Nederland en Europa verheldert voor de lezer de verscheidenheid aan bestaande lokale talen in Indonesië, waardoor ook de uitgave van de bijbel ‘in zijn geheel of in gedeelten in 33 talen’ door het Nederlandsch Bijbelgenootschap een meer bewonderenswaardige prestatie wordt.
De talenkaart verscheen in Het Nederlandsch Bijbelgenootschap 1936 (Amsterdam 1935) en was achterin gevouwen bijgevoegd. Het Nederlandsch Bijbelgenootschap werd in 1814 in Amsterdam opgericht en ging zich naast het verstrekken van bijbels binnen Nederland al snel richten op de vertaling en verspreiding van de bijbel in de koloniën, in het bijzonder in Nederlands-Indië. Vanaf 1823 werden er speciaal taalkundigen opgeleid om in deze kolonie aan de slag te gaan. In 1879 verscheen een hernieuwde en verbeterde versie van de bijbel in het Maleisisch door H.C. Klinkert (1829-1913), wiens naam prominent op de kaart staat vermeld.