Promotie Zhinia Noorian: Iraanse sociale, politieke en religieuze kritiek door poëzie

Op 7 november promoveert Zhinia Noorian met haar proefschrift ‘Sapling of Hope’, waarin ze zich richt op het werk van de Iraanse dichter Parvīn Iᶜtiṣāmī (ook wel Parvin E’tesami, 1907-1941). Iᶜtiṣāmī’s mystiek-didactische poëzie neemt een speciale plaats in binnen zowel de Perzische literaire cultuur als het dagelijks leven van haar lezerspubliek in Iran.

Levende traditie 

Het werk van Iᶜtiṣāmī sluit aan bij de Iraanse traditie van het leveren van sociale, politieke en religieuze kritiek door middel van poëzie, schrijft Noorian. Door zaken via poëzie aan de orde te stellen worden problemen met de autoriteiten vermeden.

Iᶜtiṣāmī gebruikte haar verzen om kritiek te uiten op kwesties die tot op de dag van vandaag relevant zijn: de rechten van vrouwen en arbeiders en de schijnvroomheid en hypocrisie van de Iraanse religieuze autoriteiten.

Verguisd en bewonderd

Doordat Iᶜtiṣāmī de patriarchale grenzen van de masculiene islamitische cultuur aan de kaak stelde, werd ze in Iran zowel verguisd als bewonderd.

Men kon niet geloven dat een vrouw zulke mooie gedichten schreef. Tegelijkertijd is Iᶜtiṣāmī een van de weinige dichters van wie het werk zowel voor als na de Iraanse Revolutie van 1979 als didactisch materiaal wordt gebruikt in schoolcurricula.

Legitimiteit

Paradoxaal genoeg wordt Iᶜtiṣāmī’s kritische werk vandaag de dag door de Iraanse autoriteiten gebruikt om legitimiteit te verwerven. Ook de leider van de Islamitische Republiek, Ali Kamenei, keurt haar poëzie goed.

De Iraanse autoriteiten, zoals Ali Khamenei, negeren namelijk de gedichten waarin Iᶜtiṣāmī religieuze en politieke corruptie bekritiseert en sociale kwesties aan de orde stelt. Ze selecteren vooral haar mystieke poëzie, waarvoor ze eerder werd verbannen als een vrouw die de mannelijke wereld van de mystiek betrad.

Door Iᶜtiṣāmī als een vrome vrouw af te schilderen, kunnen de autoriteiten deze gedichten buiten hun context gebruiken om hun onderdrukking in naam van de religie te legitimeren.