Promotie: Scoliosis - a Universal Rotational De(compensation) of the Spine

Het unieke karakter van de menselijke sagittale uitlijning van de wervelkolom, en de link ervan met het specifieke fenomeen van idiopathische scoliose, worden in dit proefschrift bestudeerd, met de nadruk op hedendaagse beeldvormingstechnieken. Echografie van de wervelkolom wordt in dit proefschrift geïntroduceerd als een stralingsvrij alternatief voor röntgen, daarna geverifieerd en geïmplementeerd in de standaardzorg voor scoliose. Bovendien werd ontdekt dat er al discrete verschillen aanwezig zijn in de nog rechte wervelkolom van gezonde kinderen, die mogelijk een rol spelen bij de ontwikkeling van scoliose op latere leeftijd. Bij scoliose van verschillende etiologie werd aangetoond dat axiale rotatie in de convexiteit van de bocht gecombineerd met lordose, oftewel de anterieure opening van de geroteerde tussenwervelschijven, een universeel fenomeen is onder idiopathische, niet-idiopathische en compenserende scoliotische bochten, welke kan optreden in de wervelkolom van welke species dan ook. Daarom lijkt scoliose een universele rotatoire (de)compensatie te zijn voor elke oorzaak van verstoring van het evenwicht van de wervelkolom, vandaar de titel van dit proefschrift.

Scoliose heeft een 20 maal hogere prevalentie in het 22q11.2 deletiesyndroom. Dit proefschrift toonde aan dat scoliose bij deze kinderen morfologisch en dynamisch lijkt op idiopathische scoliose, wat het gebruik van deze patiënten als een ‘model’ ondersteunt om scoliose prospectief te onderzoeken. In dit proefschrift levert dit model prospectief bewijs dat de ernst van het naar achteren hellende segment (een onderdeel van elke wervelkolom) een risicofactor is voor scoliose. Hoewel belangrijke aanwijzingen in de etiologie van idiopathische scoliose historisch gezien zijn ontleend aan retrospectieve onderzoeken, maakt dit model prospectief onderzoek mogelijk, wat de enige manier is om deze aanwijzingen werkelijk te bevestigen of te verwerpen, waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen oorzaak en gevolg van de stoornis en zekerheden worden bijgedragen aan de voortdurende inspanning van het wetenschappelijk onderzoek om 'I' uit AIS (Adolescent Idiopathische Scoliose) te halen. Het identificeren van causale factoren die al aanwezig zijn vóór de ontwikkeling van scoliose kan worden gebruikt als biomarker bij het identificeren van risicofactoren in de algemene bevolking. Screening en preventie hebben momenteel vrijwel geen plaats in de klinische zorg voor scoliose, terwijl is bewezen dat dit de meest effectieve manier is om welke ziekte dan ook te bestrijden, vooral op populatieniveau.

Het is tijd om de grote sprong te maken en de focus te verleggen van waakzaam afwachten en behandeling van secundaire symptomen naar het ontwikkelen van preventie gericht op de primaire oorzaak van de aandoening.