Promotie Paul Rehren: Het overbruggen van kloof tussen psychologie en moraalfilosofie

Op vrijdag 24 januari verdedigt Paul Rehren zijn proefschrift ‘On the Uses and Abuses of Psychological Research in Moral Philosophy: The Case of Moral Progress’. In dit proefschrift bespreekt Rehren het overbruggen van de kloof tussen psychologisch onderzoek en moraalfilosofie.

De kloof overbruggen

De afgelopen decennia is het aantal filosofen dat wetenschappelijk onderzoek uit de psychologie en aangrenzende disciplines gebruikt sterk toegenomen. Rehren juicht deze ontwikkeling toe, maar erkent ook dat deze ontwikkeling serieuze nieuwe uitdagingen met zich meebrengt. Een van de grootste uitdagingen is het overbruggen van de kloof tussen wetenschappelijk onderzoek en filosofische argumenten.

Een filosofisch argument is gebaseerd op aannames over hoe mensen denken, voelen en handelen, geeft Rehren aan. Daarom heeft het ondersteuning nodig van de psychologie en aangrenzende disciplines. Om een overtuigende, op bewijs gebaseerde onderbouwing te bieden voor aannames, moet een aantal ‘inferentiële kloven’ worden overbrugd tussen aannames en het wetenschappelijk onderzoek dat deze ondersteunt.

Inferentiële kloven

In zijn onderzoek richt Rehren zich op de vier inferentiële kloven die hij onderscheidde: constructvaliditeit, effectgrootte, generaliseerbaarheid en causale gevolgtrekking uit observatiegegevens. Hij duidt, illustreert en bespreekt elke kloof in detail met behulp van twee casestudy’s uit de literatuur over de oorzaken van morele vooruitgang.

Rehren betoogt dat inferentiële kloven niet alleen een zorg zijn voor de literatuur over de oorzaken van morele vooruitgang. Ze treffen ook argumenten die gebaseerd zijn op onderzoek uit de psychologie, en als dit inderdaad zo is, concludeert hij, is er een crisis op handen binnen de psychologisch geïnformeerde filosofie.