Promotie: Methane dynamics in seasonally euxinic coastal systems

Dit proefschrift laat zien dat eutrofiëring en zuurstofloosheid de methaanuitstoot vanuit kustwateren naar de atmosfeer versterken. Kustwateren worden over het algemeen niet als een belangrijke bron van methaan gezien; het meeste methaan dat in deze systemen in sedimenten wordt geproduceerd zou door de activiteit van methanotrofe micro-organismen verwijderd worden. Wij laten zien dat de methaanflux vanuit kustsystemen daarentegen substantieel kan zijn.

Het onderzoek richtte zich op twee locaties: het Grevelingenmeer in Nederland en de Stockholm-archipel in Zweden. De studie laat zien dat een hoge nutriënteninvoer en periodieke zuurstofloosheid beide leiden tot een hogere productie van methaan en een afname van de efficientie van het microbiele methaanfilter. In het Grevelingen wordt een deel van het methaan op natuurlijke wijze door microorganismen verwijderd. Een belangrijk deel van het methaan ontsnapt echter naar de atmosfeer in de vorm van bellen. In de Stockholm-archipel is de methaanuitstoot het hoogst in gebieden met ondiepe methaanproducerende zones in het sediment en langdurige zuurstofloosheid in het water.

Kustgebieden wereldwijd hebben steeds meer last van eutrofiering en zuurstofloosheid. Dit onderzoek laat zien dat deze milieuveranderingen leiden tot een verzwakking van het natuurlijke methaan filter. Als gevolg daarvan zullen methaanemissies uit kustwateren naar verwachting in de toekomst groter worden en deze emissies dienen dan ook meegenomen te worden in klimaat- en milieubeoordelingen.