Promotie: Exploring the use of organic biotic remains for reconstructing Antarctic cryosphere variability - Sea ice dwellers as storytellers

Omdat de Aarde volgens het laatste klimaatrapport van het Intergovernmental Panel of Climate Change zelfs bij maximale CO₂-reductie wereldwijd gemiddeld 1,5°C zal opwarmen en de polen nog eens twee tot drie keer meer, is het belangrijk om periodes uit het geologisch verleden te onderzoeken om te bepalen wat hiervan de gevolgen zijn voor de stabiliteit van Antarctische ijskap en het zee-ijs. Aangezien we daarvoor niet terug in de tijd kunnen reizen, wordt in dit onderzoek gebruikt gemaakt van het zogenoemde geologische archief, bestaand uit laagjes oceaanbodem waaruit resten van leven, oceaanstromen en klimaatcondities te herleiden zijn.

In dit proefschrift worden onderzoeksmethodes op basis van organische fossielen en moleculen in deze oceaanbodemlaagjes onderzocht en verbeterd, en daarna toegepast om de oceaangeschiedenis dichtbij de Antarctische ijskap te reconstrueren. Het proefschrift bevat een uiteenzetting van de verscheidenheid aan organische microfossielen, die zijn aangetroffen in een boorkern met sedimenten tot 11.000 jaar oud, wat dient als referentiemateriaal voor verdere studie. Een beter beeld van de leefcondities van deze microfossielen in het oppervlaktewater wordt verkregen door hun voorkomen te vergelijken met reconstructies van de hoeveelheid smeltwater, de zeewatertemperatuur en zeeijsconcentratie in de omgeving. Toepassing van deze methoden op een boorkern die de voorlaatste tussenijstijd omvat laat zien dat tijdens opwarming processen speelden die nu ook in het zuidpoolgebied worden waargenomen, zoals een toename van smeltwater. Uit een reconstructie van de periode tussen 34 en 26 miljoen jaar geleden toen CO₂-concentraties vergelijkbaar waren met nu, blijkt dat het zeewater nabij Antarctica gemiddeld 17°C was en er nauwelijks zee-ijs was.