Peter Debye

Nobelprijs voor Scheikunde (1936)

Wiskundige aanpak in de theoretische natuurkunde

Debye's ontdekkingen hadden doorgaans het karakter van een verrassing. Hij hakte de knopen door die anderen lieten liggen. De verklaring van de verschijnselen die hij aanpakte, was vaak al bekend. Debye vond dan de geschikte wiskundige methodes en een model dat de oplossingen doorzichtig maakte en geschikt voor toepassingen.

Aber das ist doch ganz einfach

Voorspoedige loopbaan

Debye's loopbaan verliep voorspoedig. Hij kwam naar de Universiteit Utrecht toen hij 28 was en al aan verschillende universiteiten in Duitsland hoogleraar geweest was. Debye's leerstoel in Utrecht was eerder aan Einstein aangeboden die na lang aarzelen geweigerd had. Debye bleef twee jaar in Utrecht. Hij werkte hier met name aan theoretische vraagstukken hoewel hij zeker van mening was dat wiskundige natuurkunde niet zonder experimentele natuurkunde kan. Toen hij Utrecht verliet ging hij wederom naar Duitsland. In 1940 werd hij door de Nazi's verplicht het Duitse staatsburgerschap aan te nemen. Hij weigerde en vertrok naar de Verenigde Staten.

Nobelprijs

In 1936 kreeg Debye de Nobelprijs voor scheikunde voor zijn studies over de structuur van moleculen en voor het ontwikkelen van meetmethoden voor dit onderzoek.

Debye's naam leeft voort

Debye's naam leeft voort in de Debye onderzoekschool in Utrecht en in de vele ontdekkingen die naar hem genoemd zijn: de 'Wet van Debye', de 'Debye-temperatuur', de 'Debye-Scherrer Method of X-Ray Diffraction', de 'Debye-Hueckel Theory of Electrolytes', 'Debye Unit of Dipole Moments' en de 'Debye Method of Moleculair Weight Determination by Light Scattering'.