Gerard 't Hooft
Nobelprijs voor de Natuurkunde (1999)
De zwakke kracht, een van de vier fundamentele natuurkrachten
Nobelprijswinnaar Gerard 't Hooft (1946) is vanaf zijn vroegste studietijd tot op heden aan de Universiteit Utrecht verbonden.
Hij studeerde Natuurkunde aan de Universiteit Utrecht, en is sinds 1969, eerst als promovendus en later als hoogleraar, verbonden aan het Instituut voor Theoretische Fysica.
Nobelprijs
In 1999 ontving Gerard 't Hooft samen met Martinus Veltman de Nobelprijs voor Natuurkunde voor hun onderzoek naar de zwakke kracht, een van de vier fundamentele natuurkrachten (naast zwaartekracht, elektromagnetische kracht en sterke kracht).
"Berekenen wat nu nog ver buiten ons bereik ligt."
't Hooft zoekt nu naar de sleutel van de 'theorie van alles' die de vier krachten aan elkaar koppelt. Het antwoord moet volgens 't Hooft niet in de snaartheorie gezocht worden maar in de 'zwarte gaten' die niet alleen in het heelal maar ook op het microscopische kleine niveau van de elementaire deeltjes bestaan.
Als die 'theorie van alles' gevonden is, is de deeltjesfysica dan af? "Nee", meent 't Hooft, "dan kunnen we berekenen wat nu nog ver buiten ons bereik ligt."
Passie voor kennisoverdracht
Gerard 't Hooft is nog steeds actief als internationaal toponderzoeker en is als docent betrokken bij het onderwijs in het bachelorprogramma van Natuur- en Sterrenkunde en het masterprogramma Theoretical Physics. De reden dat hij telkens weer in Utrecht in de collegezaal of bij voordrachten van masterstudenten, postdocs en dergelijke te vinden is, is naar eigen zeggen ‘omdat hij niet zonder de stimulerende interactie met jonge mensen kan’.
Breed publiek enthousiast maken voor natuurkunde
’t Hooft reist de hele wereld over om voordrachten te geven, niet alleen voor collega-wetenschappers, maar vooral ook om een breed publiek enthousiast te maken voor natuurkunde. Hij heeft voor zijn bijdrage aan de wetenschap niet alleen de Nobelprijs ontvangen, maar is ook met vele andere prijzen en eredoctoraten geëerd.